YAZAR SONGÜL YOĞUNBURÇ’UN KALEMİNDEN: ‘HOŞÇA BAK ZATINA, KİM BU ZÜBDE-İ ALEMSİN SEN’

HOŞÇA BAK ZATINA, KİM BU ZÜBDE-İ ALEMSİN SEN     Şeyh Galip der ki: “Hoşça bak zatına, kim bu zübde-i alemsin sen.” İlk okuyuşta ben de anlamamıştım, ama kalbime dokunmuştu. Not alma gereksinimi duydum. Meğer, insana kendini anlatıyormuş.      “Kendine iyi bak, çünkü alemin özüsün sen.” demekmiş. Hangimiz kendinden alemin özü diye bahseder ya da hangimiz “Ben alemin özüyüm!” diyen birini dinleriz? Dinleriz belki, ama o kişiye karşı bakış açımız hemen değişir. Çünkü bize küçüklükten, sanki fıtratımızda varmış gibi yüklenen tabularımız var. Yıkması kolay ama yıkmak istemesi çok zor olan tabular…      Plinius der ki: “Herkes kendisi için bir derstir; elverir ki insan yakından görmesini bilsin.” Kendimizi geliştirmek adına yapılan davranışlar, bizim özümüzdür aslında. Ama bunu gizli saklı yapmaya yeminli bir hal takınırız. Yaptığımız geliştirici davranışlardan bahsetmemeliyiz. Çünkü hepimiz iyi insanlarız ve iyi insanlar kendini övmez.      Mütevazı insanlar nasıl insanlardır, bilir miyiz? Kendisiyle ya da yaptığı şeylerle övünmeyi sevmeyen, gösteriş yapmayan ve alçak gönüllü insanlardır. Mütevazı olmak zorunluluk değildir. Kendini tanıma konusunda mütevazi olunmaz.      Övmek nedir? Bireyin iyiliklerini veya üstün yönlerini söyleyerek değerini yüceltmektir. Peki, biz çevremizdeki herkese, hatta çevremizde olmayan insanlara bile övgüler yağdırabiliyorken, kendi başarılarımızdan bahsedip kendimizi yüceltmek varken, neden kaçınıyoruz? Bu kadar mı yabancıyız kendimize? Ne tür bir önyargıdır kişinin kendisine duyduğu?      Kendinden bahset, bahset ki kendini tanı. Tanımadığın birinin yüzüne bile bakmazken, kendine yabancı bir hayata mahkûm etme kendini. Övmek değildir bu; tanıtmaktır, tanımaktır. Kendi sınırlarını ancak kendini tanıyarak kestirebilir insan. Kendini tanımayan insan, yürüyeceği yolu bilemez. Doğru yolu ararken, kaç yanlış yolda erir?            “In vitium ducit culpae fuga”           Kusur korkusuyla suç işliyoruz.           – Horatius      Tek kusurumuz kendimizi övmek olsun. Aksi takdirde, en büyük suçu kendimize işliyoruz.                                   ~Songül YOĞUNBURÇ