EĞİTİMCİ YAZAR MERVE İNAL GÜNGÖR: ‘ÇOCUK VE DOĞA İLİŞKİSİ’

Çocuğun doğayı tanıyarak büyümesi, kişisel gelişim alanını zenginleştirmekte ve öz farkındalığını arttırmaktadır. Doğada gerçekleşen keşif, çevresini anlamlandırmaya ve duyarlılığın oluşumuna yardımcı olacaktır.
Doğa temelli etkinlikler çocuğun bilişsel, fiziksel, dil ve sosyal duygusal becerilerini geliştirmektedir.
Bu süreçte çocuk toprak ile heyecan, merak, mutluluk gibi duygu durumlarını deneyimlemektedir.
Erken yaşta doğa ile kurulan bu bağ iletişim ve empati becerilerini geliştirirken dikkat, koordinasyon, yaratıcılık ve hayal gücünü de destekler.
Çocuğun doğada vakit geçirmesi yaratıcılığını desteklemekte, fizyolojik ve psikolojik olarakda olumlu etkilemektedir.
Doğada geçirilen zaman sadece eğlendirmez, bir ihtiyaç haline gelir.
Doğa okulları tam da bu noktada çok önemli bir yere sahiptir. Çocuklar dört mevsimde doğanın tüm izlerine şahit olurken doğada yaşanan olayları deneyimleyerek tecrübe edinmiş olurlar.
İnceleme sonrasında öğretmenleri ve arkadaşları ile tartışarak bilgi paylaşımında bulunurlar.
Doğayı örnek alan bu eğitim modeli yaparak, yaşayarak öğrenmeyi destekler.
Çocukların merak duygusunu geliştiren, araştıran, sorgulatan, öğrenilen bilginin kullanılmasını sağlayanteşvik edici bir programdır.
Doğa okulları bireysel farkındalık olanakları sunarak çocuğun kendi potansiyelini keşfetmesine ve kendisini gerçekleştirmesine fırsat sağlar.
Bu sayede teoride öğrenilen bilgileri günlük yaşamda kullanarak yaşam becerilerine dönüştürmesini sağlamaktadır.
Doğa ile büyüyen çocuklar merakla araştırarak kendilerini geliştirir; kendine güvenen, sanatsal yönüaçık ve farkındalığı yüksek birey olurlar.